Op de homepage kon je al zien dat ik inmiddels al 3x een vlucht heb gemist. Oke, dat moet ik natuurlijk even verantwoorden…
We kennen allemaal dat gevoel wanneer je op de luchthaven de sexy stem hoort omroepen “final boarding call for Mr Huppelepup, you are delaying the flight” waarbij dan onmiddellijk gedachte, en als je met gezelschap reist dan denk je dit samen hardop, “hoe kun je in godsnaam te laat zijn voor je vlucht, denk eens na, het is geen trein waarbij je de volgende nog kunt pakken!”. Nou, inmiddels weet ik hoe dat kan…
De eerste keer:
Het is een beetje te omschrijven als de eerste kus en de eerste keer sex, een beetje ongemakkelijk dus. Bijkomend nadeel bij het missen van een vlucht zijn de financiële en plantechnische gevolgen.
Oke, we hadden dus een reis naar Rio de Janeiro (voor de 2e keer, de enige uitzondering in de lijst van reizen) met een stopover van een week in New York. Alles verliep vlekkeloos (voor zover je hele vakantiebudget in een weekje erdoor heen jagen vlekkeloos te noemen valt), we hadden een leuke tijd gehad en waren budgettechnisch echt toe aan ons tweede deel van de reis, het goedkopere Rioooooo. Om 16.00 uur stijgen we op en verruilen we de city that never sleeps voor the city met Copacabana Beach. De vliegtijden zaten keurig in ons hoofd dus een dubbel check op de tickets was niet nodig… Op naar JFK! Eenmaal aangekomen bij de balie zagen we naast ons Mr Lover lover, Shaggy himself! Nou, dat was even grappig, zou hij soms in hetzelfde vliegtuig zitten? We ploften onze tickets met overtuiging op de counter, afwachtend of we weer bij het raam zouden zitten. Maar er kwam een onverwacht antwoord: “uh guys, your plane had already left…”. No way, was onze eerste gedachte. Maar wat bleek, die 16.00 uur vertrektijd was van de vlucht van Atlanta naar Rio… Ik was dus even onze vlucht van New York naar Atlanta, alvorens naar Rio te gaan, vergeten. Whoeps!
Oei, dat was stom zeg. De oplossing: nieuw ticket kopen (wel tegen gereduceerd tarief, dat dan weer wel) en morgen opnieuw een poging wagen.
Het voorwerk voor het missen van vlucht numero 2…
Omdat we eerder dat jaar al een onvergetelijk trip naar Rio hadden gemaakt wisten we dat we nu maar 1 zaterdag hadden om vol gas van het Rio de Janeiro-istische nachtleven te genieten. Dolle boel zou je zeggen. Omdat we een dag later aankwamen dan gepland begon ons avontuur op zondag. Maar omdat de zon in Rio het hele jaar door schijnt merk je weinig welke dag het echt is. Maar we hadden dus eigenlijk op zaterdag moeten aankomen en dan gelijk onze stapavond moeten beleven.
De week ging voorbij, de zaterdag kwam eraan (eigenlijk ging je elke dag op stap, het maakt daar niet zoveel uit welke dag het is). Dit is ‘m Lex! We gaan onze Hollandse stempel drukken op deze prachtige laatste avond, als dit geen zuipfeestje wordt… Nou, dat bleek al gauw minder spannend dan gedacht. Het was namelijk aan de vooravond van de presidentsverkiezingen en daarom was er een soort van alcoholverbod geldende in de stad. Desondanks hebben wij ons vermaakt, maar de geplande doorzak-avond bleef uit. Al snel vonden we dat best prima, we hadden immers nog een lange vlucht voor de boeg en een beetje nuchter vliegen kon geen kwaad. Op naar het vliegveld…
Wederom bij de incheckbalie gooiden wij onze tickets, zoals in New York, op nonchalante wijze op de toonbank. Al gauw klonk daar een “Uh, i’m sorry. But your flight was yesterday…” Haha, dat is een leuke grap, dachten wij nog. Nee hoor mevrouw, hier staat de datum. En behulpzaam als we zijn wijzen wij met ons vinger naar de datum op het ticket, waarop de dame achter de toonbank ons met een glimlach toch wist te overtuigen dat dat de datum van gister was… Huh, we keken elkaar aan, fuck! Wat bleek dus, de eerste zaterdagavond bleek dus eigenlijk onze “saturday night fever in Rio” te moeten zijn. De volgende zaterdag was vluchtdag… Maaaaaaar dus na onze vertraging van een dag bleken we eigenlijk helemaal geen zaterdag meer te hebben…
Nou, gelukkig konden we wel, tegen betaling, diezelfde avond nog een vlucht boeken zodat we niet weer terug de stad in hoefden. We hadden namelijk al stennis lopen maken in ons hotel omdat wij ervan overtuigd waren dat ze ons een extra nacht wilden aannaaien. Die extra nacht bleken we achteraf dus ook te hebben gehad. Whoeps again.
Wat een ellende zeg, maar we hebben onze tickets, laten we van onze fouten leren. Hup, op naar die kist. Bij de douane wachtte ons nog een verrassing. We werden na de scan uit de rij gehaald en mochten naar een apart kamertje. Wat is dit nou weer? We dachten nog, het zou wel te maken hebben met onze vergissing. Maar naar ons idee was die netjes afgehandeld. Wat bleek, de meest gebruikte smokkelmethode voor drugs zijn beeldjes, en onze tassen zaten er vol mee. Zie je het al voor je, 2 Hollandse blonde 20-ers met een tas vol beeldjes die slechts een week in Rio verbleven en via Amerika (waar de smokkelwaar veelal naartoe ging) doorreisden naar Nederland, waar drugs niet echt een probleem is… Gelukkig hadden we natuurlijk helemaal niks aan verboden goederen bij ons, maar we snapten het verhaal achteraf wel. We hadden namelijk als souvenir 2x een beeld van 30 cm van Cristo the Redeemer (het bekende Jezusbeeld van Rio), een Twin Tower, Chrysler Building, Empire State Building en 2x een Statue of Liberty… Het was weer een onvergetelijk avontuur.
De ezel die toch nog voor een derde kans ging:
Eigenlijk is deze derde keer niet helemaal in mijn schoenen te schuiven, maar hij telt wel in de statistieken. Hier komt ie dan: Na een waanzinnig avontuur in Ierland met 3 vrienden hadden we besloten om de laatste nacht lekker dicht bij het vliegveld te overnachten. Dat zou het allemaal lekker makkelijk maken. We hadden immers een vlucht om 08.00 uur. Dus we moesten vroeg ons bed uit om op tijd in te checken. Nou, dat inchecken hadden we al online gedaan bij onze Ryanair vrienden. Dat scheelde toch al weer even. Op een of andere manier hadden we het idee dat we echt niet ruim 2 uur van tevoren op het vliegveld hoefden te zijn. Het zou, net als vliegveld Eindhoven wel een klein vliegveld zijn, dus die 2 uur is slechts een indicatie en gold vast niet voor ons op zo’n vroege vlucht… FOUT! Het vliegveld van Ierland is qua formaat best te schalen aan Schiphol, zeker wanneer straks blijkt dat onze low-cost carrier aan de laatst mogelijke slurf geparkeerd staat.
Wat ging er fout? Jullie waren zeker te laat? Nou nee, niet echt. Als alles verliep “as planned” dan hadden we het prima kunnen halen. Maar wat bleek, een van de vooraf geprinte boarding pass gaf een error bij de scanner. Er waren er dus al 3 doorheen en toen we achter ons keken stond daar een van ons reisgezelschap met een ietwat teleurstellende blik in z’n ogen. Hij mocht niet verder. Wat de exacte oorzaak van het niet scannen van de boarding pass is, zijn we nooit achter gekomen (de streepjescode zag er op het oog nog prima uit).
We waren al iets aan de krappe kant natuurlijk dus we moesten even snel schakelen. Er moest een nieuwe boarding pass komen, maar die moest bij de servicebalie opnieuw gehaald worden, dat ging krap worden. Na het overleggen van de mogelijkheden besloten we dat er twee alvast naar het vliegtuig zouden gaan en de andere twee gingen snel die print ff fixen… Toen bleek dat het wel erg krap ging worden (voor ons in de rij van de scanner waren behoorlijk wat mensen die de vloeistoffen niet correct hadden ingepakt) en wat bleek, wij ook niet, dus moesten wij ook de koffers openen en opnieuw indelen.
Het was inmiddels bekend dat de twee achterblijvers het niet zouden redden, na een kort overleg zouden wij toch snel het vliegtuig pakken en zij zouden omboeken voor waarschijnlijk een volgende vlucht. En dan kom je erachter hoe groot Ierland Airport eigenlijk is… Onze kist bleek aan de verst mogelijke slurf geparkeerd te staan. Rennend als twee betrapte dieven haastten wij ons door de duty free shop, over de rolband, langs iedereen die wel op tijd was, om in de verte ons vliegtuig nog te kunnen zien. Woehoe! We gaan het redden! Nog even een extra stukkie gas geven en we stonden bij onze gate, waarbij we ons vliegtuig langzaam achteruit zagen rijden… Missed it, again…
Tips die hier uit voorkomen:
- Plan ruim. Als er iets fout gaat in je planning, check dan ook je vervolg planning…
- Hou er rekening mee dat niet ieder vliegveld zo vlot verloopt als Eindhoven Airport. Vlieg je veel vanaf Eindhoven, dan is het goed mogelijk dat je de terugweg iets te strak gaat plannen. Voorkom dit!
- Vooraf inchecken is nog geen garantie dat je boarding pass ook echt werkt. Trouwens, het valt aan te raden om zowel een geprinte versie als een mobiele versie van je boarding pass te hebben. Ik heb al een paar keer gezien dat sommige luchthavens nog geen elektronische boarding pass kunnen verwerken, dan moet je alsnog een print versie gaan regelen. En in mijn 3e geval bleek de print versie niet correct.
